Zelfliefde in het ijs: Een reflectie op een bijzondere Wim Hof methode sessie
- Ann Janssen
- 3 jan
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 4 jan
Vandaag was weer zo’n dag die me diep raakte. Tijdens onze workshop voelde ik opnieuw hoe krachtig en verbindend de Wim Hof Methode is. Niet alleen voor het lichaam, maar vooral voor de geest. De kou brengt ons telkens weer terug naar het moment, naar onszelf. En vandaag ging dat nog dieper dan ik had verwacht.

Tijdens de reflectie na onze ijsbadervaring hoorde ik zoveel mooie, openhartige verhalen. Mensen die hun grenzen hadden verlegd, die door hun angsten heen waren gegaan, die zich sterker voelden dan ooit. Maar er was ook een ander, kwetsbaar stuk dat naar voren kwam.
Onze meditatie en ademhalingsoefening draaide vandaag om zelfliefde. Op het einde vroeg ik iedereen om tegen zichzelf te zeggen: “Dank je wel, en ik hou van je”. Simpele woorden, maar oh zo krachtig.
En toch… achteraf hoorde ik hoe moeilijk velen het hiermee hadden. Hoe onwennig, ongemakkelijk of zelfs confronterend het voelde om deze woorden luidop tegen zichzelf uit te spreken. Dat raakte me diep.
Ik herkende het. Jaren geleden had ik hier ook moeite mee. Liefde leek iets wat ik moest verdienen, iets waar ik hard voor moest werken. Maar door de Wim Hof Methode, door de ademhaling, de kou, de mindset ben ik gaan voelen wat ik altijd al diep vanbinnen wist. We zijn al Liefde! Niet door grote theorieën of zware zelfhulpboeken, maar door simpelweg in het ijs te stappen, diep te ademen en mezelf toe te staan om te zijn.
We hoeven er niet naar te streven. We hoeven het niet te verdienen. We zijn het al.
Maar ergens onderweg zijn we dat vergeten. Door overtuigingen, ervaringen, patronen.
Elke keer dat je bewust ademt. Elke keer dat je bewust in de kou stapt. Elke keer dat je stilte opzoekt. Elke keer dat je vriendelijk bent voor jezelf, maak je die connectie opnieuw.
Zelfliefde is geen eindbestemming. Het is een herinnering.
En vanochtend zag ik hoe krachtig het is om elkaar eraan helpen te herinneren. De openheid, de kwetsbaarheid. Mooi om te zien.
Jullie hebben geen idee hoeveel ik van jullie leer, hoeveel jullie me inspireren.
Dus aan iedereen die het moeilijk vindt om tegen zichzelf te zeggen: “Dank je wel, en ik hou van je”: weet dat je niet alleen bent. Maar weet ook dat dit mag groeien, dat je het mag oefenen, en dat op een dag die woorden niet meer vreemd zullen voelen, maar als een warme omhelzing van jezelf. Want je bent het al.
Dank jullie wel. Tot de volgende dip! ❤️🔥💪
Liefs
Ann
Comentários